تأثیر حجم آب مصرفی بر تعریق ناشی از نوشیدن و سطوح پلاسمایی آرژینین وازوپرسین، اپی نفرین و نوراپی نفرین

نوشته:عبدالله حسینلو کارشناس ارشد مرکز اموزشی درمانی امام خمینی(ره)اورمیه

در این مطالعه اثر حجم آب مصرفی براین پاسخ ونیز تأثیر حجم آب بر تغییرات هورمونی آرژینین وازوپرسین (AVP) ، اپی نفرین و نوراپی نفرین بررسی شده است. شش نفر دانشجوی داوطلب مذکر سالم پس از اخذ نمونه خون، در یک اتاق با دمای 40- 38 درجه سانتی گراد ورطوبت نسبی کمتر از 30٪ بمـــدت دو سـاعت قرار گرفته و بطور متنـاوب به فعالیت ورزشی ملایم پرداختنــد. بدین ترتیب با از دست دادن 2/1±24 میلی لیتر برکیلوگرم وزن بدن آب دهیدراته شدند. سپس آنها اجازه یافتند آب با حجمهای 1، 3و5 میلی لیتر برکیلوگرم وزن بدن. میزان تعریق برحسب گرم از ناحیه پیشانی به مدت سه دقیقه قبل و بعد از نوشیدن تا دقیقه هجدهم اندازه گیری شد. نمونه های خون نیز قبل وبعد از نوشیدن تا 15 دقیقه با فواصل سه دقیقه ای گرفته شدند. آنالیز نتایج نشان داد که: در میانگین تعریق ناشی از نوشیدن آب با حجم 5 میلی لیتر برکیلوگرم وزن بدن در مقایسه با حجم 1میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن اختلاف معنی دار بود (02/0p<) ولی در مقایسه با حجم 3 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن اختلاف معنی‌داری وجـود نداشت. 3) اسمـــولالیته پلاسما بدنبال دهیدراتاسیــون بطور معنی داری افزایش یافت (001/0p<) اما قبل وبعد از نوشیدن تغییر چشمگیری نشان نداد. 4) سطح پلاسمایی آرژنین وازوپرسین سه دقیقه بعد از نوشیدن کاهش یافت واین پاسخ در حجم آب مصرفی بالا نسبت به حجم پایین معنی دار بود(01/0p<).  5) نوشیدن آب تأثیر قابل ملاحظه ای بر میزان اپی نفرین پلاسمایی نداشت اما نوراپی نفرین سه دقیقه بعد از نوشیدن بطور چشمگیری افزایش یافت بطوریکه در حجم بالا نسبت به حجم پایین اختلاف معنی داری وجود داشت(01/0p<). این اطلاعات پیشنهاد میکنند که گیرنده های دهانی حلقی که در فعال شدن پاسخ تعریق دخالت دارند همچنین میتوانند تحت تأثیر دما وحجم آب مصرفی قرار گیرند. بعلاوه، مقدار آب دریافتی آرژینین وازوپرسین و نوراپینفرین پلاسمائی را تحت تأثیر قرار داده ولی بر اپی نفرین بی تأثیر است که مبین دخالت مکانیسم عصبی در نوشیدن می باشد.