طب مکمل وکانسرکودکان(1)

تهیه – تنظیم و جمع آوری :  دکتر شاهین اردوبادی از اورمیه

http://www.rs272.com/

اگرچه درمان‌های جایگزین Alternative Medicine (AT) که با عنوان‌هایی مثل درمان‌های مکمل، غیرآلوپاتیک، غیرمتداول، کل‌نگر یا درمان‌های طبیعی از آن‌ها یاد می‌شود، روز به روز در میان مردم بیشتر شناخته شده و بهره‌گیری از آنها در بین جوامع مختلف در حال افزایش است، اما متاسفانه بطور گسترده و موازی با استقبال مردم، توسط پزشکان و متخصصان مورد توجه و تایید قرار نگرفته است. نمونة این درمان‌های جایگزین شامل: ماساژ درمانی، طب سوزنی، انرژی‌های شفابخش، تصویرسازی ذهنی، نیایش و استفاده از گیاهان دارویی برای درمان است.
براساس آمار و اطلاعاتی که در سال 1990 در آمریکا جمع‌آوری شده، تعداد افرادی که به متخصصان درمان‌های طبیعی مراجعه کرده‌اند نسبت به افرادی که به متخصصان و پزشکان مراجعه کردند، بیشتر بوده‌است. دلیل بیمارانی که از درمان‌های جایگزین استفاده کردند، نارضایتی از طب آلوپاتیک، علاقمندی به استفاده از شیوه‌های طبیعی و شفایابی طبیعی بوده است.
بر اساس تحقیقاتی که انجام شده آمار استفاده از روش‌های درمانی جایگزین و مکمل در افرادی که از بیماری‌های مزمن یا سرطان رنج می‌برند نسبت به افرادی که دچار ناراحتی‌های سطحی و زودگذرند، بیشتر است. آمار نشان داده است 20 تا 50 درصد از بیماران مبتلا به سرطان از درمان‌های جایگزین استفاده کرده‌اند و یا به استفاده کردن از آن فکر می‌کنند. هرچند که بیشتر تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده در مورد استفاده از درمان‌های جایگزین در درمان سرطان درافراد بزرگسال است اما 2 تحقیقی که اخیرا در این زمینه صورت گرفته، کاربرد درمان‌های جایگزین را در کودکان مبتلا به سرطان و خانواده‌هایشان بررسی کرده است.
نتایج اولین نظرسنجی در سال 1977 از 69 خانواده‌ای که کودک سرطانی داشته و به مرکز مطالعاتی اندرسن مراجعه می‌کردند نشان داد که 9 درصد آن‌ها از درمان‌های جایگزین برای درمان کودکان بهره‌ برده و 6 درصد خانواده‌ها به استفاده از این شیوه‌ها تمایل داشته‌اند.
در نظر سنجی دیگری که در سال 1994 در استرالیا انجام شد مشخص شد 46 درصد از 48 کودکی که مبتلا به سرطان بودند، حداقل از یکی از شیوه‌های درمانی طب جایگزین استفاده کرده‌اند. متاسفانه کمتر از نیمی از این خانواده ها، این موضوع را با پزشک کودک خود درمیان گذاشته بودند.
در تحقیق پیش رو برخلاف سایر تحقیقات انجام شده در این مورد، گروه کنترل برای مقایسه در نظر گرفته شده است. بنابراین گروهی از کودکان مبتلا به سرطان و گروهی از سایر کودکان که به سرطان مبتلا نبوده و فقط برای چکاپ یا درمان‌های سطحی مراجعه می‌کردند، تشکیل شد.
مصاحبه‌کنندگان – متخصصان کلینیک ـ در مورد روش تحقیق و درمان‌های جایگزین تعاریفی به والدین کودکان ارائه دادند، اگر یکی از والدین در مورد شیوه یا مرحله خاصی از درمان‌ سئوالی داشت یا موضوعی را درک نمی‌کرد، مصاحبه‌کنندگان موظف بودند ابهامات ذهن آنها را برطرف کنند. والدین به 30 پرسش مصاحبه کنندگان پاسخ دادند. این پرسش‌ها مسائل اقتصادی، اجتماعی، جنس، سن، نژاد، درآمد، وضعیت اجتماعی، تحصیلات و … را پوشش می‌داد. والدین کودکان مبتلا به سرطان در مورد عوارض و ضررهای احتمالی، شیوه تشخیص، زمان تشخیص و مراحل کار، چگونگی تخفیف پیداکردن بیماری و زمانی عود آن، سوالاتی را با مصاحبه کنندگان در میان گذاشتند

ادامه دارد.....

http://www.rs272.com/